Tour du Mont Blanc is een langeafstands wandeling wat door 3 landen loopt, 8 valleien, 6 berg passen en is 170 kilometer lang. De gemiddelde hiker loopt het in acht to elf dagen.
Totaal 88km Dagtotaal 30km
1305m stijging, 1850m daling
Het vlakste stukje terrein bleek toch nog wat scheef. Ik glee steeds van het matje af. In het pikkedonker moet je dan proberen alles te fatsoeneren.
Het had gevroren. Het ijs stond op de terp en het gras was wit.
Gister heb ik 1000m stijging weten te omzeilen. Nu moet ik alleen nog 1300m stijgen. Maar dat klinkt altijd beter dan 2500m stijgen.
Jeee wat is dit zwaar!
En het word nog zwaarder als je al die oudere fransen al kletsend omhoog ziet komen en je vriendelijk gedag zeggen.
Ik puffend en hijgend antwoorden met Bonjour!
Top gehaald!!!
Uitzicht is fabilisimo!!! Ik sta op de grens van Italië.
En nu de afdaling naar beneden. Dat valt gelukkig mee, ik kan eindelijk wat kilometers verslinden. Dat is alleen voor korte duur want de volgende berg ligt al weer klaar.
Iedereen spreek hier Italiaans.
Op de franse kant had ik alleen maar hardlopers, maar hier in Italië zijn het een hoop fietsers.
Na gegeten te hebben staat er nog een pas voor de boeg.
Dan kom ik in een ski gebied en het plaatsje Courmayeur. We zullen zien.
Een caban. Laat ik daar maar niet slapen. Ligt overal wc papier.
Uitzicht over de gletsjer waar geen ijs meer ligt.
De ene na de andere gletsjer komt te voorschijn.
Het is mooi weer, maar in de schaduw is het fris.
Ik moet echt rusten!!! Er komen steeds weer fietsers voorbij. Hoe kan je nou met een fiets helemaal naar boven? Begrijp er echt helemaal niets van; en de leeftijd is nog 55+ ook. Je word er moedeloos van.
Nou, dat was top 2.
Nu de afdaling inzetten. Het is nog 10km tot het dorp, dat is ongeveer 2,5 uur.
Damn, Garmin valt uit. Hij snapt de switchbacks niet en blijft hangen in de bochten.
Dan maar op telefoon lopen en hopen dat de accu het vol houd.
Het word al donker.
Het afdalen is zwaar en ik zie dat mijn schoen aan het scheuren is.
Grote skie dorpen met pizza's en bars, gites, hotels, noem maar op. Maar er is geen mens te bekennen. Wat een leegstand!
Over de helft.
We zijn errrrrr!
Moest nog wel de weg vragen en de aardige mevrouw bracht me naar het hotel.
Daar aangekomen word ik vriendelijk geholpen.
Ik vroeg of er nog iets te eten was, maar ze hebben geen restaurant, maar meneer zei dat hij wel wat broodjes klaar maakt.
Super!!!
Nog even alle kleren wassen zodat het vannacht kan drogen, spullen uithangen en snel m'n bed in.
Zondag 24
Ontbijt is goed, alhoewel ik wel even moest zoeken naar brood. Het zijn meer croissants of toast.
Veel quiches en taartjes, maar wel lekker.
Er staat een 3d kaarttafel met de hele Tour du Mont Blanc. Leuk om naar te kijken en te bestuderen wat er nog eventueel komen gaat.
Even een rondje stad lopen!! Au! Met m'n knie gaat goed maar mijn hiel slecht. De eerste de beste apotheek ben ik ingelopen om te vragen of ze iets van gelsokken hebben. Maar alles draait hier om skiërs met enkel problemen, geen hiel problemen.
Boodschappen gedaan voor lunch en een pakje wraps voor als ik toch door ga lopen.
We houden rust.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |